I <3 Su
Door: Marielise van Raaij
Blijf op de hoogte en volg Marielise
01 December 2015 | Suriname, Nieuw Nickerie
Hoi Hoi lezers!
Ik weet dat het al weer een tijdje geleden is dat ik heb geschreven. Vandaag vond ik wel een gepaste dag om te schrijven 1 december. Sjonge jongen, de tijd hier is gevlogen! Over 17 dagen vlieg ik weer naar Nederland. Om er maar gelijk een goed cliché in te gooien: “Time Flies When You’re Having Fun”.
Eigenlijk is in de afgelopen maand mijn leven een beetje zijn gangetje gegaan. Werk begint om 7 uur, wat betekend dat mijn wekker om een onmenselijk tijdstip van kwart over 5 af gaat. Nou moet ik eerlijk bekennen dat het me minder tegen valt dan verwacht, aangezien het rond 6 uur alweer licht wordt. Eenmaal op de fiets wordt ik door veel mensen uitgezwaaid en een goede morgen gewenst, erg leuk en een goede start van de dag! Een ander voordeel van zo vroeg beginnen is dat ik om drie uur klaar ben en kan doen wat ik wil! Ontspannen leven op deze manier dus!
In het weekend ga ik vaak naar de markt om fruit en groente in te slaan, mensen herkennen me al aardig dus vaak sta ik een halve ochtend te kletsen op de markt! Daarna komt het mindere deel schoonmaken, kleren wassen door de weeks heb ik hier niet veel zin in dus dan doe ik alleen wat nodig is om niet in een bende te zitten.
Op 11 november was het Dewali, ook wel het lichtjesfeest genaamd, en dus een vrije dag voor mij! Op de dag ervoor was er een optocht, waarin groepen liepen die riepen ‘subh Dewali’ en daar achter kwamen alle voertuigen versierd met kerstverlichting en slingers. Erg leuk om te zien en mee te maken. Op Dewali zelf hebben de Hindoestanen hun huis verlicht, om de god welkom te heten in hun huis. Voorafgaand aan deze feestdag wordt een maand lang gewerkt aan het schoonmaken en opruimen van het huis. Ook zijn ze in de dagen rondom Dewali vegetarisch, om een rein lichaam te hebben.
Vervolgens ben ik nog naar 2 Hindoestaanse bruiloften geweest. Ik heb in mijn vorige blog al verteld dat ik naar de bruiloft van Tommy Matwirjo was geweest, dit betekend dus dat ik tijdens mijn stage al 3 keer zoveel bruiloften gezien als in Nederland!
Op 25 November was het Onafhankelijkheidsdag ofwel Srefidensi in Suriname. In Nickerie waren veel festiviteiten op 24 November, deze werden afgetrapt met een optocht. Ik zou samen gaan kijken met mijn buurvrouw, maar voordat ik het wist had zij geregeld dat ik mee kon lopen met een basisschool. Als ik dat geweten had, had ik wel wat anders aan getrokken! Daar liep ik dan als enige bakra mee in de onafhankelijkheidsoptocht! Ik moet bekennen dat ik het best vreemd vond, ik bedoel ze vieren toch de onafhankelijkheid van onze voorvaders. Ik ben wel blij dat ik dit heb mogen meemaken. Wat mij verbaast is dat met de verslechterde economie (in de periode dat ik hier ben is bij de cambio’s een deflatie zichtbaar van meer dan 25 %), steeds meer mensen zeggen laat ze ons maar terug nemen. Dit was niet wat ik verwacht had. Op Onafhankelijkheidsdag zelf was het erg slecht weer, ik ben bij mijn buurvrouw geweest en heb haar en haar dochter geholpen met loempia’s maken als traktatie voor haar kleindochter, erg leuk om dat geleerd te hebben.
De verslechtering van de economie is alom merkbaar, prijzen van bijvoorbeeld elektriciteit verhogen met 300%, olie prijzen stijgen en producten in de supermarkten stijgen ook aanzienlijk. Om me heen hoor ik dat mensen, die het al niet zo breed hadden, het steeds moeilijker krijgen om rond te komen. Suralco, een bauxiet bedrijf, gaat sluiten, wat 2.000 mensen hun baan gaat kosten.
Mijn onderzoek is redelijk goed verlopen, ik heb veel interviews gehad met meerdere ministeries en boeren. Op dit moment ben ik bezig met een analyse te maken van mijn data, zodat ik volgende week woensdag mijn eindpresentatie kan geven. Het is wel raar om te bedenken dat dit de laatste week is dat ik op stage ben. Volgende week komt mijn moeder aan in Suriname en zij gaat ook mijn presentatie bijwonen.
Ik kijk er enorm naar uit om mijn moeder te zien, ze komt 2 dagen naar Nickerie, en dan vertrekken we weer naar Para naar onze vrienden! Voor mij bestaan de komende 17 dagen dus uit hard werken en daarna nog 9 dagen vakantie vieren in Suriname!
Als ik in Nederland ben zal ik verslag uitbrengen van mijn laatste periode en ik zal er dan ook maar gelijk bij vertellen hoe het mij is bevallen om terug te komen!
Tot snel!
Liefs Marielise
Ik weet dat het al weer een tijdje geleden is dat ik heb geschreven. Vandaag vond ik wel een gepaste dag om te schrijven 1 december. Sjonge jongen, de tijd hier is gevlogen! Over 17 dagen vlieg ik weer naar Nederland. Om er maar gelijk een goed cliché in te gooien: “Time Flies When You’re Having Fun”.
Eigenlijk is in de afgelopen maand mijn leven een beetje zijn gangetje gegaan. Werk begint om 7 uur, wat betekend dat mijn wekker om een onmenselijk tijdstip van kwart over 5 af gaat. Nou moet ik eerlijk bekennen dat het me minder tegen valt dan verwacht, aangezien het rond 6 uur alweer licht wordt. Eenmaal op de fiets wordt ik door veel mensen uitgezwaaid en een goede morgen gewenst, erg leuk en een goede start van de dag! Een ander voordeel van zo vroeg beginnen is dat ik om drie uur klaar ben en kan doen wat ik wil! Ontspannen leven op deze manier dus!
In het weekend ga ik vaak naar de markt om fruit en groente in te slaan, mensen herkennen me al aardig dus vaak sta ik een halve ochtend te kletsen op de markt! Daarna komt het mindere deel schoonmaken, kleren wassen door de weeks heb ik hier niet veel zin in dus dan doe ik alleen wat nodig is om niet in een bende te zitten.
Op 11 november was het Dewali, ook wel het lichtjesfeest genaamd, en dus een vrije dag voor mij! Op de dag ervoor was er een optocht, waarin groepen liepen die riepen ‘subh Dewali’ en daar achter kwamen alle voertuigen versierd met kerstverlichting en slingers. Erg leuk om te zien en mee te maken. Op Dewali zelf hebben de Hindoestanen hun huis verlicht, om de god welkom te heten in hun huis. Voorafgaand aan deze feestdag wordt een maand lang gewerkt aan het schoonmaken en opruimen van het huis. Ook zijn ze in de dagen rondom Dewali vegetarisch, om een rein lichaam te hebben.
Vervolgens ben ik nog naar 2 Hindoestaanse bruiloften geweest. Ik heb in mijn vorige blog al verteld dat ik naar de bruiloft van Tommy Matwirjo was geweest, dit betekend dus dat ik tijdens mijn stage al 3 keer zoveel bruiloften gezien als in Nederland!
Op 25 November was het Onafhankelijkheidsdag ofwel Srefidensi in Suriname. In Nickerie waren veel festiviteiten op 24 November, deze werden afgetrapt met een optocht. Ik zou samen gaan kijken met mijn buurvrouw, maar voordat ik het wist had zij geregeld dat ik mee kon lopen met een basisschool. Als ik dat geweten had, had ik wel wat anders aan getrokken! Daar liep ik dan als enige bakra mee in de onafhankelijkheidsoptocht! Ik moet bekennen dat ik het best vreemd vond, ik bedoel ze vieren toch de onafhankelijkheid van onze voorvaders. Ik ben wel blij dat ik dit heb mogen meemaken. Wat mij verbaast is dat met de verslechterde economie (in de periode dat ik hier ben is bij de cambio’s een deflatie zichtbaar van meer dan 25 %), steeds meer mensen zeggen laat ze ons maar terug nemen. Dit was niet wat ik verwacht had. Op Onafhankelijkheidsdag zelf was het erg slecht weer, ik ben bij mijn buurvrouw geweest en heb haar en haar dochter geholpen met loempia’s maken als traktatie voor haar kleindochter, erg leuk om dat geleerd te hebben.
De verslechtering van de economie is alom merkbaar, prijzen van bijvoorbeeld elektriciteit verhogen met 300%, olie prijzen stijgen en producten in de supermarkten stijgen ook aanzienlijk. Om me heen hoor ik dat mensen, die het al niet zo breed hadden, het steeds moeilijker krijgen om rond te komen. Suralco, een bauxiet bedrijf, gaat sluiten, wat 2.000 mensen hun baan gaat kosten.
Mijn onderzoek is redelijk goed verlopen, ik heb veel interviews gehad met meerdere ministeries en boeren. Op dit moment ben ik bezig met een analyse te maken van mijn data, zodat ik volgende week woensdag mijn eindpresentatie kan geven. Het is wel raar om te bedenken dat dit de laatste week is dat ik op stage ben. Volgende week komt mijn moeder aan in Suriname en zij gaat ook mijn presentatie bijwonen.
Ik kijk er enorm naar uit om mijn moeder te zien, ze komt 2 dagen naar Nickerie, en dan vertrekken we weer naar Para naar onze vrienden! Voor mij bestaan de komende 17 dagen dus uit hard werken en daarna nog 9 dagen vakantie vieren in Suriname!
Als ik in Nederland ben zal ik verslag uitbrengen van mijn laatste periode en ik zal er dan ook maar gelijk bij vertellen hoe het mij is bevallen om terug te komen!
Tot snel!
Liefs Marielise
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
